Jak przeprowadzić dokładną symulację części w złożeniu?

Simulation Generality
1

Cze wszystkim

Pozwólcie, że wyjaśnię, chciałbym wiedzieć, czy po pierwszej symulacji złożenia udało się wyizolować część w celu przeprowadzenia bardziej precyzyjnego badania, na przykład w celu zidentyfikowania sił, przemieszczeń, które dotyczą tej części w zespole (podczas pierwszej symulacji całego złożenia), a następnie spróbować zastosować je do części samodzielnie, aby aby odwzorować jego zachowanie w zespole, a to w celu stworzenia bardzo wyrafinowanej siatki z samej części.

Czy uważasz, że jest to zbyt złożone, aby chcieć przedstawić zachowanie zespołu tylko za pomocą sił, wymuszonych przemieszczeń (i wszystkich opcji oferowanych przez symulację Solidworks)?

2

Witam

Wszystko jest możliwe, ale musisz zadać sobie pytanie, dlaczego chcesz to zrobić.

Pozwól, że wyjaśnię!
Kiedy przeprowadzasz symulację na izolowanej części, w większości przypadków sprowadza się ona do uproszczenia ograniczeń, z wyjątkiem sytuacji, gdy ruchy są prawie w 100% przewidywalne. Przykład: ogniwo w łańcuchu.

Drugim przykładem jest symulacja złożenia, którego działanie jest statyczne. Zazwyczaj mechanicznie spawana rama z różnymi płytami, które przenoszą jedno lub więcej obciążeń. Jeśli wykonasz analizę kawałek po kawałku, nie będziesz miał praktycznie żadnych odchyleń od symulacji na złożeniu.

Trzeci przykład: Twój zespół ma ruchome części, zazwyczaj zespół z kinematyką i przemieszczeniami części i obciążeń (i w zależności od wibracji, tylko zespół pozwala zobaczyć wzmocnienie przez rozumowanie). W takim przypadku mogą wystąpić duże rozbieżności w zależności od posiadanej wersji symulacji solidworks.

W wersji standardowej zawsze pracujesz w trybie statycznym, natomiast w wersji PRO pracujesz dynamicznie. Fakt, że działa w trybie dynamicznym, oznacza, że liczba parametrów cenowych uwzględniających różne odkształcenia, którym zostanie poddany Twój model, będzie sto razy większa niż to, co możesz zaprojektować na pojedynczej części, która jest również testowana statycznie.

Chęć przeprowadzenia bardziej szczegółowej analizy pojedynczej części oznacza, że albo znajdujesz się w stanie granicznym tej części w złożeniu. I że chcesz zestalić pewne części przed ponownym przetestowaniem ich w kontekście montażu.

Z drugiej strony, jeśli jesteś w normalnych warunkach bezpieczeństwa, chcesz zrobić pewne uszlachetnienie, jest to nawlekanie koralików i cięcie nożyczkami do koronki. :-) :-) 

Aby być bardziej precyzyjnym, musielibyśmy otrzymać wskazówki dotyczące części i montażu.

Pozdrowienia

2 polubienia
3

Dziękujemy Zozo_mp!

Zadawałem więc sobie to pytanie w ogóle, w mojej pracy dotyczy to głównie badań statycznych z mechanicznie spawanymi zespołami. Czyli nie miałbym przerwy między analizą kawałek po kawałku a analizą montażu ? 

A jak nazywasz normalne warunki bezpieczeństwa? A o co chodzi w tym irytującym?

Z góry dzięki!

Szczerze 

4

Zwykle nie ma odchyleń, ale nie możemy podać uniwersalnej zasady.

W ramie spawanej mechanicznie zależy to od tego, gdzie znajduje się obciążenie (oraz od charakteru obciążenia stałego lub niestałego). Jeśli masz dwie mechanicznie spawane ramy, które są ze sobą skręcone, a ładunek jest umieszczony na górnej ramie, odległe obciążenia muszą być umieszczone na dolnej ramie. Zdalne ładowanie zastępuje ramę lub uziemienie, którego nie ma w danym pomieszczeniu.

Uważaj, żeby nie powiedziano mi tego, czego nie powiedziałem. Od czasu do czasu musiałbyś przesłać nam sprawę, aby pokazać Ci rację.

1 polubienie
5

Bardzo dobrze, jeszcze raz dziękuję Zozo_mp ;)

Tak, rzeczywiście, wszystko zależy od przypadku i tam nie miałem konkretnego przykładu, który mógłbym Ci pokazać, ale nie zawaham się następnym razem! Mam jeszcze kilka pytań^^

Szczerze 

 

6

Symulacja pozwala również na mieszanie siatek i tworzenie siatek o różnych rozmiarach w zależności od części: dlatego możliwe jest symulowanie wszystkiego w belce na mechanicznie spawanym zespole rurowym, z wyjątkiem części lokalnej, którą naprawdę chcesz zbadać, gdzie użyjesz dość drobnej siatki objętościowej.

Ten typ siatki wiązka/objętość lub wiązka/powłoka/objętość jest jednak coraz mniej interesujący, biorąc pod uwagę moc dzisiejszych komputerów PC. Rozmiar oczek wynoszący 20 mm na częściach znajdujących się daleko od obszaru krytycznego, aby uzyskać części o oczkach o wielkości 1 mm, w których chcesz uzyskać prawidłowy wynik, być może będzie wystarczający bez zbytniego skracania czasu obliczeń.

Wszystko zależy od złożoności montażu i rodzaju połączenia między częściami (jeśli zarządzamy kontaktami między częściami, czasy obliczeń są znacznie dłuższe, a modele mają większe trudności ze zbieżnością, niż gdybyśmy wzięli pod uwagę, że wszystkie części są w sztywnym kontakcie (w tym przypadku obliczenia zespołu sprowadzają się do obliczenia części monoblokowej o tej samej objętości))

Nie wahaj się wziąć pod uwagę symetrii, aby rozjaśnić model (wiele projektów jest symetrycznych, obliczenie połowy modelu w zasadzie zmniejsza liczbę węzłów, a nie dwa, a tym samym czas obliczeń)

1 polubienie