Witam
Wykonałem mechanizm z modułem CATIA Assembly. Zastosowane połączenia kinematyczne (prowadnice, czopy) powstają dzięki ograniczeniom montażowym.
Na przykład :
Dla osi obrotu :
1 Naprężenie koincydencji prawo/prawo (dla kierunku osi)
Naprężenie koincydencji 1 płaszczyzna/płaszczyzna (z dwiema płaszczyznami prostopadłymi do osi obrotu)
oraz wiązanie kąta do sterowania połączeniem
Na zjeżdżalnię :
1 naprężenie koincydencyjne osi/osi (w osi suwaka)
1 naprężenie koincydencji płaszczyzna/płaszczyzna (z dwiema płaszczyznami zawierającymi oś suwaka)
Oraz ograniczenie przesunięcia (ograniczenie odległości) dla sterowania połączeniem.
Bawiąc się znacznikiem wyboru " miary " ograniczeń kąta i odsunięcia, mogę ustawić w zespole współrzędne sterujące połączeń (" nie w mierze ") współrzędnych zależnych połączeń (" w środku ").
Próbuję teraz udać się na warsztat kinematyki DMU, zanim będę mógł animować mój mechanizm. W tym celu korzystam z narzędzia " konwersja wiązań montażu ". Za pomocą tego narzędzia rozpoznawanie naprężeń działa dobrze i uzyskuję pożądane połączenia dla mojego mechanizmu. Z drugiej strony wiązania kąta i przesunięcia, które pozwoliły mi wprowadzić wartości współrzędnych , nie są używane w DMU. Myślę, że współrzędne sterujące są obsługiwane przez " polecenia ", a współrzędne zależne powinny być automatycznie określane przez CATIA (rozwiązywanie ograniczeń pozycyjnych i kątowych związanych z wewnętrznie rozwiązanymi pętlami kinematycznymi).
Pytania :
Czy wiązania kąta/odsunięcia (utworzone za pomocą zespołu) mogą powodować konflikty z poleceniami DMU Kinematics ?
Z góry dziękuję za pomoc