Witam wszystkich, chciałbym określić niezbędny odstęp funkcjonalny, aby drzwi szafy z podwójnymi drzwiami nie ocierały się podczas otwierania/zamykania.
W tym celu musiałbyś mi pomóc znaleźć łańcuch przeciwności.
Załączam bardzo uproszczony widok przekroju zespołu. Dla informacji, zacisk jest przyspawany do korpusu, a czop do drzwi. Połączenie między nimi odbywa się za pomocą osi.
Drugiej bramy nie przedstawiłem w całości, ale jest ona identyczna z pierwszą.
W tym samym czasie staram się rozwiązać ćwiczenie.
Widzę 2 możliwe przypadki; jednoczesne otwarcie 2 drzwi, LUB otwarcie drzwi 1, a następnie drzwi 2.
Przypadek "równoczesny":
W tym przypadku punkt styku 2 drzwi znajduje się między 2 osiami. Wystarczy wtedy znać przestrzeń między osiami, aby wywnioskować długość przekątnych wewnętrznych końców 2 drzwi. Na przykład tutaj odstęp między osiami wynosi 80, więc jedna z przekątnych wynosi 50, druga nie może być większa niż 30. Dla małego "kroku" wyjaśnienie jest takie samo jak w poniższym przypadku (chyba że ów mały "krok" jest szerszy, wówczas jego rozdzielczość będzie raczej identyczna jak w niniejszym przypadku).
"Kolejne" przypadki:
W tym przypadku punktem styku 2 drzwi będzie punkt pośredni bramy 2 (bok min 35), którego przekątna z osią drzwi 1 wynosi 35. Przekątna z punktem wewnętrznego końca bramki 1 (maks. bok 35) nie może zatem przekraczać 35. Ta sama zasada odnosi się do małego "marszu" 37.
Rzeczywiście, zauważyłem, że nie określiłem rodzaju otwierania, które następuje po sobie (w 2 krokach: otwieranie drzwi najpierw w prawo, a następnie w lewo).
Doskonale rozumiem Twoje podejście, ale nie widzę, jak powiązać wartości wewnętrznych przekątnych (jak wyjaśniono w akapicie "kolejne przypadki") z uzyskanymi wymiarami.
Dla mnie jest to wartość przekątnych koniecznie zależy od wymiarów rozłożonego, następnie od wartości zagięć, wymiarów, które decydują o ustawieniu stempli, wymiarach obrabianych czopów/zacisków itp.
Dlatego chciałbym wyznaczyć łańcuch wymiarowy, aby w końcu uzyskać równanie, które by to wszystko uwzględniło
Myślę, że będę traktował zestaw osi jako nieskończenie sztywny zestaw, z którym zajmę się w drugim kroku. (patrz obrazek poniżej)