Obliczenia, które wykonujesz ręcznie, są spójne w hiptohezie belki na 2 podporach. Na końcach normalny obrót w płaszczyźnie jest swobodny.
Jeśli końce są zagłębione, naprężenie i ugięcie będą z konieczności mniejsze. Teraz nie mam już w głowie formuły, ale wynik SW niekoniecznie jest niespójny.
Osobiście nigdy nie udało mi się opanować obliczeń w belce lub powłoce pod SW.
Stare, dobre obliczanie objętości działa w 95% przypadków (chyba że korzystasz z ramy lub z bardzo dużymi stosunkami długości do sekcji). Interesujące w tym tomie jest to, że przynajmniej masz pojęcie o tym, co dzieje się na skrzyżowaniach i osadzeniu (które zwykle są punktami krytycznymi). Jest więc pewne, że otrzymasz uczciwe węzły/elementy, ale w przypadku nowoczesnych komputerów zazwyczaj uzyskujesz wynik w mniej niż 5 minut.
Spróbuj policzyć swój utwór w objętości, powinno być w porządku (chociaż jesteś trochę długi).
Twój wynik wydaje się odpowiadać przypadkowi, w którym punkty końcowe są stałe i mają centralne połączenie (jeśli końce belki nie mogą zbliżyć się do środka, nieuchronnie zmniejsza to strzałkę do środka). W belce nie wiem nawet, czy możesz zasymulować płaską podporę swojej belki na dwóch końcach.