Witam
Po wykonaniu symulacji statycznej, aby mieć chwytak w stanie zdeformowanym, chcę dostosować profil mojego chwytaka w tym stanie. Wyeksportowałem więc korpus mojego wypaczonego chwytaka jako konfigurację i mogę w nim pracować.
Czy jednak możliwe jest powiązanie tej konfiguracji ze stanem otwartym zacisku (tj. konfiguracją pierwotną) w celu uzyskania profilu mojego zacisku utworzonego w stanie zamkniętym w stanie otwartym?
Po kilku poszukiwaniach nie znalazłem żadnych elementów. Zastanawiam się nad ponownym przeprowadzeniem symulacji, aby ponownie zdeformować część w stanie otwartym, ale wydaje mi się to "chwiejne".
Z góry dzięki!
Witam
Logicznie rzecz biorąc, chwytak składa się z kilku części (być może identycznych z obrotem o 180°), to zdeformowany korpus tego ramienia chwytaka musi być użyty. Stamtąd nie widzę, co miałoby Cię powstrzymać przed użyciem zdeformowanej konfiguracji w złożeniu (wybierz 2 ramiona/kliknij prawym przyciskiem myszy/skonfiguruj komponent/wybierz zdeformowaną konfigurację dla każdego ramienia).
Witam
Przede wszystkim bardzo dziękuję za szybką odpowiedź!
W moim przypadku używam szczypiec typu "obróbka skrawaniem", a więc raczej zdeformowanego typu (szczypce ER, pchające...) a nie aktywowane szczypce.
Na początku zaprojektowałem szczypce w stanie otwartym, ponieważ będzie to wykonane w ten sposób. Jednak podczas produkcji chwytak będzie musiał mieć geometrię w środku utworzoną ze stanu zamkniętego, ale która w związku z tym będzie musiała odbijać się w stanie otwartym (aby móc go wyprodukować). I właśnie te "reperkusje" stanowią problem.
W rzeczywistości na osi czasu projektu mam: Zacisk otwarty --> symulacja odkształcenia --> Zacisk zamknięty --> modyfikacja Zacisk zamknięty --> zacisk otwierający.
Krótko mówiąc, chcę uzyskać otwarty zacisk z profilem utworzonym z "solidnego" zamkniętego zacisku. Dlatego też chciałem się dowiedzieć, czy modyfikacje ciała wyekstrahowane z symulacji mogą mieć bezpośredni wpływ na oryginalne ciało, bez konieczności przechodzenia przez drugą deformację ponownego otwarcia.
Załączam zrzuty ekranu zacisku według stanów.
Dziękuję bardzo!
pince_etat_ouvert.pngpince_etat_ferme.pngpince_etat_ferme_avec_profil.png
Witam
W symulacji masz prostą sztuczkę! Należy przełączyć się z karty Symulacja na kartę Model, aby zobaczyć odkształcenie.
Można również zapisać wypaczoną część.
Ale jeśli dobrze rozumiem, co chcesz zrobić, nie widzę, jak konfiguracja może być przydatna.
Z mojego punktu widzenia oprogramowanie symulacyjne jest niezależne od oprogramowania do modelowania części.
Oczywiście, ponieważ te dwa programy są w pełni zintegrowane, wymieniają się informacjami, aby działać.
Oprócz!!!
Tak jak w każdym razie, za każdym razem, gdy modyfikujesz model (model SW opuszcza), będziesz musiał ponownie uruchomić symulację (lub nawet siatkę i symulację), aby uzyskać nowe odkształcenie. Stamtąd nie masz prawie żadnych opcji! Ten, który polegałby na tworzeniu automatycznych scenariuszy, nie jest odpowiedni w Twoim przypadku, ponieważ stworzenie części do deformacji nie jest trywialne.
Pozdrowienia
OK, rozumiem pomysł, nawet jeśli nie rozumiem jego przydatności: wydaje mi się, że tego rodzaju szczypce można obrabiać w pozycji zamkniętej.
Aby odpowiedzieć na to pytanie, musielibyśmy przeprowadzić odwrotną symulację: zaczynając od dokręconego zacisku, przykładamy obciążenie, które ma być zdefiniowane, aby symulować otwarty zacisk.
Nasuwa się pytanie: czy obrobione szczypce będą miały takie samo odkształcenie jak szczypce szorstkie?
Witam i dziękuję wam obojgu.
Aby Zozo_mp, wiedząc, że mogę wydobyć zdeformowane ciało, zastanawiałem się, czy dwie konfiguracje (otwarty zacisk i zamknięty zacisk) mogą ze sobą współdziałać. Pański wniosek jest rzeczywiście taki, jakiego się obawiałem.
Dla Stefbeno przede wszystkim rozumowanie jest dobre: chwytak jest zamknięty. Ale w przypadku realizacji prototypu, w tym przypadku w druku 3D, rozumowanie jest inne i do tego właśnie zmierzam.
To jest to, co proponowałem, aby zrobić "odwróconą" symulację. Nadal się boję, ponieważ twoje pytanie sugeruje, że odkształcenia nie działają w ten sam sposób, ponieważ wewnętrzna objętość zacisku stanie się znacznie bardziej pusta.
Czy zmieniając przyczepność, można sobie wyobrazić funkcję deformacji?
Pozdrowienia
Funkcja "deformacji" nie jest moim zdaniem odpowiednia, ponieważ jest to fałszywa deformacja, która nie uwzględnia reakcji materiału, tak jak robi to prawdziwa symulacja PEF.
To tak, jakbyś robił swoje części za pomocą modelarza, takiego jak Rhino, daje to zewnętrzną powłokę (plastelinę), ale nie mówi nic o interakcjach RDM w samym materiale. Jednak w przypadku Twojej aplikacji liczy się to, jak materiał naprawdę zareaguje na ściśnięcie.
Zwracam uwagę na punkt "realizacja prototypu, w tym przypadku w druku 3d" nie wiem czy to plastik czy metal. Należy pamiętać, że w zależności od użytej techniki (drut, proszek, fuzja itp.) będziesz miał duże odchylenia od symulacji, która oblicza na jednorodnym materiale i silnych wiązaniach atomowych. O ile można ufać spiekaniu metali, o tyle w przypadku tworzyw sztucznych można mieć bardzo duże różnice w solidności w zależności od tego, czy stosuje się technikę drucianą (najgorszą), czy też stosuje się technikę proszkową, taką jak Multi Jet Fusion firmy HP (by wymienić tylko kilka), która jest znacznie bardziej jednorodna pod względem jakości.
Innymi słowy, będziesz miał gotową część, która nie będzie odpowiadać wynikom rygorystycznie uzyskanej symulacji.
Pozdrowienia
1 polubienie