Witam
Obecnie symuluję siły przyłożone do przekładni POM z jej stalową osią. Moment obrotowy osi przenoszony jest za pomocą płaskiej powierzchni.
Moje badanie:
- Symulacja to złożenie dwóch części: koła zębatego i osi
- Przekładnia jest nieruchoma ze stałym przemieszczeniem nałożonym na zewnątrz koła zębatego.
- Łącznik osi umieszcza się pomiędzy dwiema powierzchniami cylindrycznymi (Oś + Koło zębate) z typem połączenia: pierścień zabezpieczający i wpust.
- Do osi przykładany jest moment obrotowy 0,2 Nm.
Celem tego badania jest wzmocnienie plastikowego koła zębatego w wyniku pęknięcia w płaskiej powierzchni.
Mój problem:
Jak pokazano na symulacji, bardzo niewiele naprężeń występuje na poziomie płaskiego punktu. Myślę, że jest to spowodowane złączem i rodzajem "klucza" połączenia, który nie zna lokalizacji tego ostatniego. Ponadto, jeśli chodzi o ten łącznik można wybrać tylko powierzchnie cylindryczne, nie mogłem wybrać płaskiego obszaru, stąd niskie ograniczenia na nim.
Aby rozwiązać ten problem, wyłączyłem opcję "klucza", aby zastąpić ją ruchem po naciśnięciu samolotu, ale symulacja za każdym razem kończy się niepowodzeniem.
Jeśli masz rozwiązanie, które poprawnie symuluje tę płaskość, jestem za tym.
Z góry dziękujemy,
Corentin.
Witam
Osobiście zacząłbym od lekkiej modyfikacji mieszkania. Proponuję utworzyć promień na dwóch krawędziach znajdujących się na styku osi i płaskiego.
W obecnej konfiguracji musisz mieć koncentrację naprężenia w punkcie (długości krawędzi), co spowoduje rozdarcie osi w kierunku średnicy zewnętrznej. Dodatkowo symulacja odbywa się w statycznej, dynamicznej byłoby gorzej bo w zależności od obciążenia i prędkości przyspieszenia dane są bardzo różne. Jest jeszcze gorzej, jeśli masz natychmiastowe zmiany kierunku przy dużej prędkości.
Czy mógłbyś to rozwinąć:
a) jak jest zamontowana oś do koła (na gorąco, klejona, ciasno dopasowana, z jakimi tolerancjami)
b) maksymalna temperatura pracującego zespołu, ponieważ współczynnik rozszerzalności nie jest taki sam między dwoma niejednorodnymi materiałami. Stal rozszerza się bardziej niż wirnik POM, co może powodować znaczne naprężenia. Otwór koła jest solidny (bez mini wielowypustu), co oznacza, że nic nie amortyzuje rozprężania.
(c) ile zmian kierunku jazdy na minutę oraz jaka prędkość przyspieszania i zwalniania przy zatrzymywaniu się lub zmianie kierunku.
Spojrzenie na poprzedni zniszczony kawałek powinno utwierdzić mnie w tezie. Widzimy początek koncentracji naprężeń na Twojej symulacji, gorzej byłoby z parametrami, które proponuję poniżej!
Jeśli chodzi o część konfiguracyjną, proponuję na początku zrobić to inaczej, aby nie brać pod uwagę lidera i lidera.
Załóż stałe połączenie na czoło końca osi (nie kładź go na płaskim, ponieważ bardzo lekko zniekształcisz wynik).
Przyłóż siłę do jednego lub dwóch zębów koła zębatego, wyznaczając punkt podparcia za pomocą szkicu wykonanego z linią podziału (zwykle jest to linia kontaktowa na zębie, ale nie będziemy się spierać, ponieważ to połączenie osi jest problemem).
Pozdrowienia
2 polubienia
Dziękuję za odpowiedź. Rzeczywiście, w tym momencie mieszkanie dobrze się łamie, ale celem tej symulacji jest porównanie poprawy możliwej modyfikacji. Nawet jeśli wyniki nie są idealne, wystarczy porównanie zmian przed i po.
Twoje rozwiązanie polegające na przełączeniu się na pojedynczą część działa znacznie lepiej, symulacja jest znacznie bardziej spójna z rzeczywistością.
Jeszcze raz dziękuję i życzę miłego dnia.
