Cze wszystkim
Mam problem z zamodelowaniem połączenia w złożeniu, odizolowałem dwie części dla przykładu:
- Mam stałą część z zakrzywionym piórem, w której umieszczona jest korona z zakrzywionym rowkiem (pióro w rowku). Na każdej z 3 powierzchni rowka/pióra styk jest ustawiony na Brak penetracji, powierzchnię powierzchni, brak luzu lub tarcia. Teoretycznie to zakrzywione ogniwo ślizgowe daje ogniwo obrotowe środka do środka krzywizny rowka, z wyjątkiem tego, że nie działa poprawnie.
- Statyka 1: Aby przetestować zachowanie dwóch części, przykładam siłę 100 N z boku korony, aby się obracała, i blokuję obrót po drugiej stronie za pomocą sprężyny o sztywności 20 N / mm. Powinienem więc mieć przemieszczenie mojej korony na poziomie ~5mm i siłę osiową na sprężynie ~100N, ale wcale tak nie jest...
- Statyka 2: Zastępując styki bez penetracji sprężynami, uzyskuję spójne zachowanie
Masz pomysł? Jestem trochę zdesperowany, aby móc sprawić, by moduł symulacyjny Solidwors działał poprawnie... Złożenie + symulacja są w PJ solidworks 2016 z wynikami.
Pozdrowienia
2020-04-22_glissiere_courbe.zip
Witam
Mam trochę kłopotów ze zrozumieniem, co chcesz zrobić, ponieważ nie używasz współczynnika tarcia.
Masz o ile dobrze rozumiem sprężyny po przeciwnej stronie do siły 100 N.
Jest to równoznaczne z posiadaniem części łożyska, na której chcielibyśmy zmierzyć stratę spowodowaną tarciem. ale bez definiowania współczynnika tarcia (łyk!)
Ponadto chcesz robić prawie dynamicznie, podczas gdy prawdopodobnie nie masz wersji PRO, która jest jedyną, która może robić dynamicznie.
W każdym razie nie wierzę, że symulacja służy do robienia tego, co się chce, zwłaszcza w warunkach, które opisujesz. Jeśli nie ustawisz limitów odległości dla normalnie obracającego się ruchu, SW powinien zaoferować Ci wycieczkę do Partenonu.
Być może nic nie zrozumiałem, w takim przypadku przepraszam. ;-)
Pozdrowienia
Witam
Dziękuję za odpowiedź, udostępniony tutaj zespół jest przykładem, jest to mały fragment bardziej kompletnego zespołu, nie ma innego celu niż sprawdzenie, czy moje spadki obciążenia są spójne, aby moja symulacja była ważna w moim bardziej złożonym zespole.
Dokładnie, nie ma współczynnika tarcia, a mimo to nie znajduję prawie żadnej siły na mojej sprężynie, gdy wychodzi, dobrze, że siła wejściowa została rozproszona gdzieś w ogniwie, kiedy nie powinna, co sprawia, że ogniwo jest niereprezentatywne.
To samo, jeśli usunę sprężynę wyjściową (która kompensuje wysiłek wejściowy), SW w ogóle nie oferuje mi wycieczki do Partenonu, część lekko się porusza, co jest dowodem na to, że coś blokuje ruch, kiedy powinno pozostawiać go wolnym.
Z drugiej strony, symulacja, polegająca na zastąpieniu styków bardzo sztywnymi sprężynami, daje bardzo spójne wyniki:
- Siła wejściowa 100N znajduje się na sprężynie wyjściowej
- Sztywność sprężyny wynosi 20 N / mm, ponieważ jako dane wejściowe wprowadzamy 100 N, część musi przesunąć się o 5 mm, co jest uzyskanym wynikiem
Nie wiem, czy zip zestawu został przesłany w mojej 1. wiadomości, wkładam go tutaj z powrotem
2020-04-22_glissiere_courbe.zip
Witaj @benjamin.perez
W ogóle nie rozumiem twojego podejścia, ani dlaczego używasz do tego symulacji. Ponieważ w twoim przypadku nie ma spadku obciążenia, ponieważ to tak, jakby chcieć zmierzyć stratę spowodowaną tarciem w łożysku kulkowym (ponieważ nie stawiasz tarcia)
Ale hej, musisz mieć swoje powody.
W przypadku statyczności 1 nie ma dyskusji , ponieważ siła na wejściu minus siła sprężyny na drugim końcu Skok ograniczony do 5 mm polega na tym, że dwie części Crown_up i bloku są oddalone od siebie o 5 mm i zatrzymują się bez penetracji końcówek piramidy.
Pamiętaj, że Twoje połączenia są nadmiarowe (nadmiarowe), ale nie mają wpływu na wynik
W załączeniu znajduje się zdjęcie nieco bardziej kompletnego złożenia:
- Zielony element jest prowadzony w osi do szarej części dzięki dwóm górnym i dolnym koronom
- Wysiłki są przykładane do zielonych części za pomocą mechanizmu, którego tutaj nie pokazano, obliczenia MES służą do zwymiarowania mojego mechanizmu, moich rowków....
Aby moje obliczenia były miarodajne, modelowanie rowków musi zachowywać się poprawnie. Różowe i niebieskie kawałki powinny ślizgać się po rowkach szarego elementu, ale wcale tak nie jest, więc zrobiłem podmodel, aby spróbować zbadać, co nie pasuje. Czy jest jaśniejszy?
Odnośnie statycznej 1:
- Siła wlotowa 100N, jeśli modelowanie jest prawidłowe, obie części powinny przesuwać się po sobie bez straty wysiłku (bez tarcia) i ściskać sprężynę, aż siła działająca na sprężynę przeciwstawi się sile wlotowej.
- Powinienem więc odczytać 5mm wyporności i 100N na sprężynie, ale tutaj mam 0,16mm wyporności i -3N na sprężynie. Usunięcie sprężyny dałoby dokładnie to samo, co nie jest normalne.
- Rozstaw 5 mm nic nie zmienia, ponieważ kontakt nie jest zadeklarowany w SW, nie ma przystanku między dwiema piramidami. Będę miał dokładnie to samo z odstępami 50 mm.
porte_couronne.png
Witam
Aby rozwiązać swój problem, musisz poradzić sobie z nim w pełnym modelu za pomocą dwóch standardowych narzędzi programowych, a mianowicie wykrywania kolizji i sprawdzania luzu.
Po sprawdzeniu modelu poprzez zmianę bieżących wiązań, co jest prawidłowym sposobem wyświetlenia ograniczeń w conflis.
Dla mnie wydajesz się trochę uparty lub uparty, ale symulacja nie powie ci nic o tym, gdzie utknąłeś, ponieważ od początku będziesz miał wiadomość o kolizji, ale nie powie ci więcej.
Jeśli naprawdę nie wyjdziesz, to podaj link do swojego ASM na dowolnym dysku w prywatnej wiadomości mogę rzucić okiem. To nie może być bardzo skomplikowane dla nowego oka ;-)
Pozdrowienia
PS:
[HS wł.]
Z całego serca staram się cierpliwie odpowiedzieć na Pana/Panią prośbę o przeprowadzenie symulacji, ale mogę Pana/Panią zapewnić, że jeśli pozwoli mi Pan/Pani wyrazić swoją opinię, cóż: jak widzę Pańską modelkę na ostatnim zdjęciu, będzie Pan/Pani miał obowiązkowe przypory. Przez co i nawet przy poprawnym projekcie nic się nie ślizgnie chyba że będą duże prześwity i zielona i szara część nie odkształca się pod żadnym obciążeniem, nie mówię tu nawet o spawanym mechanice.
;-) ;-) ;-)
[HS /wył.]
Nie ma problemu, dziękuję za poświęcenie czasu na zainteresowanie się problemem. Wysyłam ci ASM w mp, powiedz mi, czy możesz rozwikłać problem.
Prowadnica jest znacznie dłuższa, przyciąłem ją na potrzeby symulacji i uniknięcia bardzo długich czasów obliczeń z kontaktami, czasu potrzebnego na to, aby model wydawał się spójny. Rzeczywiście, zasada przewodnia jest nieco nietypowa, właśnie dlatego chciałbym zachowywać się poprawnie w tych miejscach, aby zobaczyć, co się dzieje.
Witaj Benjamin,
Dla mnie Twoja symulacja nie ma problemów. Wersje statyczne 1 i 2 dają mniej więcej te same wartości.
Myślę, że Twój błąd wynika z faktu, że mierzysz w "statycznym 1" siły reakcji (dla złączy), gdy są one podane jako "siły reakcji" (pomoc SolidWorks 2019). Działa to w przypadku "static 2", ponieważ sprężyny są łącznikami.
PS: widzimy 3,92 N siły stycznej na łożysku, prawdopodobnie dlatego, że zmienia się kierunek przyłożenia siły sprężyny, a nie siły działającej na czoło.
M.
W rzeczywistości uważam, że to modelowanie wysiłku nie jest dostosowane do twojego problemu. Jeśli zamienisz dwie siły (po stronie 100 N i po stronie górnej 1 N) na siłę zdalną zgodnie z następującymi parametrami, uzyskasz wynik, na który liczyłeś:
- Z czystą składową momentu obrotowego 34 Nm (od 100 N do 340 mm; punkt środkowy suwaka)
- Z "pionową" składową siły 1 N
- (Na poniższych zrzutach ekranu dodałem siłę styczną 10 N dla formy)
Daje mi to przemieszczenie sprężyny 4,72 mm, co dobrze koresponduje, ponieważ znajduje się 360 mm od osi obrotu (5/360*340).
M.
1 polubienie
Witaj mgoroy,
Dziękuję za odpowiedzi,
Mam wrażenie, że mamy różne wyniki na tych samych symulacjach...
W przypadku pierwszej wiadomości, w jaki sposób wskazasz tabelę?
- Mam 0,16 w przemieszczeniu wynikającym z
- Szczegółowość sił kontaktu/tarcia na 3 powierzchniach rowka daje wyniki, których nie mogę zinterpretować: +/- 5e3 na Z? (kompensują po obu stronach, ale zbyt duże natężenie); suma na X daje -147N, podczas gdy w tabeli podsumowującej jest ogłaszana -86N
- Tabela podsumowująca jest poprawna, rzut mojego 100N na wejściu daje 86 w X i 46 w Z, wynik jest bliski 100N.
Dla drugiej symulacji, ok rozumiem, ale znowu nie mamy takich samych wyników, mam dokładnie to samo co na static1. Ponadto zastosowanie moich wysiłków w moim głównym montażu jest zbliżone do konfiguracji w static1
2020-04-22_glissiere_courbe_2.zip
Witaj Benjamin,
Podana przeze mnie tabela jest po prostu podsumowaniem pomiarów wykonanych za pomocą SolidWorks oraz obliczeń projekcji wykonanych za pomocą Pythona/Jupyter.
Do pomiarów przemieszczeń używam narzędzia do pomiaru wyników przemieszczenia na węźle na końcu kształtu rombu, w którym przymocowana jest sprężyna. W celu zmierzenia siły właśnie spojrzałem na siłę nacisku po wewnętrznej stronie prowadnicy. Dziś rano powtórzyłem pomiar ze wszystkich trzech stron i nadal jest dobrze.
Nie wyjaśniam, dlaczego otrzymujesz przemieszczenie 0,16 mm. Dziś rano ponownie pobrałem twoje pliki i uruchomiłem je bezpośrednio przed wprowadzeniem jakichkolwiek zmian i otrzymuję takie same wyniki jak wczoraj.
Mgauroy,
Z której wersji oprogramowania korzystasz? Czy możliwe jest przesłanie zestawu z plikiem wynikowym dla static1?
Witam
Myślę, że śnię!
Jeśli problem jest taki, jak się wydaje, problem polega w rzeczywistości na tym, że zjeżdżalnia gdzieś się nie ślizga. W tym przypadku utrzymuję, że to właśnie detekcja kolizji w modelu wskaże, gdzie jest problem mechaniczny.
Jeśli dobrze zrozumiałem, potwierdziłoby to, że symulacja nie musi nic robić, aby rozwiązać problem.
Lub jest to ćwiczenie stylu, aby lepiej zrozumieć, jak działa moduł symulacji, w którym to przypadku stwierdzenie i wyszukiwanie mogą być wyrażone inaczej.
Pozdrowienia
Korzystam z SoldiWorks 2019. Załączam swoje pliki jako komputer.
2020-04-22_glissiere_courbe_mod.zip
Mgauroy,
Dziękuję za plik,
bardzo zaskakujące, moje wyniki różnią się ponownie, gdy wykonuję symulację, uruchamiając plik pod SW 2019 (znajduję 0,16 mm)... To dość niepokojące!
