Chcę zautomatyzować opadanie części podczas montażu. Dzisiaj ręcznie robię tak:
- W zespole A opuścić część B (oryginalnie dołączoną) do podzespołu C;
- Napraw C w punkcie początkowym
- Imię C jako B (bonus, kopia $PRP:"numer" i $PRP:"opis")
- Zapisz B jako plik zewnętrzny.
Mam bardzo małe doświadczenie z makrami i po pierwsze chciałbym zadać państwu pytanie o wykonalność.
Aby zrozumieć moje podejście: ogólnym celem jest uzyskanie zespołu zawierającego strukturę (część), która jest zawsze szczegółowa, oraz przywrócenie standardowych elementów mocujących (elementów bibliotecznych). Pracuję nad konstrukcjami stalowymi w dużych zespołach (inżynieria lądowa), a części konstrukcyjne dziedziczę za pomocą funkcji rejestracji nadwozia z części "schematycznej".
W tym celu skonfigurowaliśmy skróty klawiaturowe. Kiedy jesteśmy w części, naciskamy ctrl-a, a następnie integruje się z asm, a kiedy robimy ctrl-w, możemy zaimportować część do ASM.
Cobra, dzięki za wskazówkę, ale cały czas chcę pozostać w Zespole A.
Stefbeno, aby dostarczyć Ci więcej informacji:
Sytuacja S1:
Plik A.asm zawiera plik B.prt. Plik B.prt jest pierwotnie naprawiony. A i B są generowane przez polecenie rejestracji ciał z pomieszczenia A'.prt zawierającego ciało B'. C.asm nie istnieje.
Sytuacja S2:
W pliku A.asm ciąg C.asm zastępuje i zawiera ciąg B.prt. Format C.asm ma taką samą nazwę i właściwości jak plik B.prt, a także jest pierwotnie ustawiony na ciąg A.asm.
Nie ma potrzeby zarządzania wiązaniami, ponieważ części i zespoły są zawsze nieruchome w punkcie początkowym.
Tak, to działa i tak to teraz robię. Jest to zadanie, które wykonuję często i po prostu staram się zmniejszyć liczbę kliknięć. Chciałem wiedzieć, czy istnieje sposób, aby przyspieszyć działanie poprzez automatyzację.