Jak sprawdzić przemieszczenie w miejscu przyłożenia zdalnego obciążenia

Out of category
,
1

Witam

 Robię symulacje części, która jest w zasadzie częścią zespołu, zastosowałem do niej zdalne obciążenie, ponieważ w rzeczywistości siła jest przykładana do innej części zespołu. Chciałbym wiedzieć, czy to możliwe, przemieszczenie w punkcie, w którym przyłożyłem zdalne obciążenie, aby poznać sztywność mojej części w tym momencie. Problem polega na tym, że ten punkt nie jest częścią mojego pokoju i nie mogę znaleźć sposobu, aby połączyć go z moim pokojem. Udało mi się pracować nad doświadczeniem 3D, w którym możliwe było wykonanie tej manipulacji poprzez wykonanie połączenia, które tworzyło wirtualną sztywną belkę między punktami, które miały być połączone.

Czy ktoś ma pomysł, jak odnieść sukces w pomiarze tego przemieszczenia?

Z góry dziękuję ;)

Pozdrawiam Dawid

2

Witaj @d.liechti 

Dwa rozwiązania: kładziesz pręt o średnicy 1 mm (lub mniejszej),  a zatem długość jest równa odległości zdalnego załadunku.

Gdy zdalne obciążenie się przesunie, pręt zrobi to samo dla tej samej wartości. Wszystko, co musisz zrobić, to dodać sondę na górze trzpienia do wyniku, aby uzyskać przemieszczenie.

Zauważ, że w SW masz również możliwość umieszczenia wirtualnego sztywnego pręta, ale ponieważ jest wirtualny, nie wiem, czy możesz zawiesić sondę w wyniku.
Nigdy nie używałem sztywnej belki w tym bardzo konkretnym kontekście. ;-)
Spróbować, chociaż pierwsza propozycja wydaje mi się prostsza! I dodając mini-mini kulę na końcu sztywnego pręta, aby zawiesić sondę.

Pozdrowienia

3

Witaj Zozo,

Dziękuję za odpowiedź, myślałem, że jest prostsze rozwiązanie niż modelowanie cienkiego pręta.

Ale rzeczywiście, w ten sposób też ujdzie mi to na sucho ;)

Pozdrowienia

4

Nie jestem pewien, czy rozwiązanie zozo działa, jeśli połączenie zdalne nie jest sztywne, ale elastyczne (jest to opcja połączenia zdalnego).

Po przetestowaniu na prostym przykładzie, opcja połączenia sztywnego lub rozproszonego nie wydaje się mieć większego wpływu na ruch wirtualnego punktu podparcia.

Należy zauważyć, że w rozkładzie i w moim przykładzie, jeśli narysuję 3 pręty na mojej powierzchni, przemieszczenia nie są jednorodne na końcu 3 prętów (musi to zależeć w szczególności od siatki (i punktu przyłożenia siły), ponieważ byłem na prostym przykładzie belki równoległej, więc nie jest ona związana z geometrią części w mój przykład (ale może ten z punktu zastosowania, ponieważ nie jest wyśrodkowany w stosunku do grubości belki)).

Dziwne jest to, że zachowuję się tak samo w sztywnym (co nie wydaje się logiczne a priori, ponieważ jeśli wybrana ściana jest uważana za sztywną, moje 3 paski powinny poruszać się w ten sam sposób, pozostając dobrze równoległe).

Uwaga: różnice w przemieszczeniach również nie są ogromne w stosunku do całkowitej amplitudy: znajdujemy się w środku

 

Ale jeśli ktoś ma lepsze rozwiązanie niż wędka to też jestem zainteresowany.

 

1 polubienie
5

Dobry evening@froussel

Aby punkt zdefiniowany dla połączenia zdalnego mógł się przesunąć, w rzeczywistości zależy to od odkształcenia, które jest przeciwieństwem tego punktu. Jeśli punkt bardzo się przesunie, oznacza to, że wystąpił pożądany lub niezamierzony problem na części niewirtualnej, na której ma polegać część wirtualna.

Stąd przemieszczenie pouillèmes. ;-)

Pozdrowienia

PS: Nigdy nie korzystałem z elastycznego połączenia zdalnego! Czy masz jakiś przykład przy okazji ;-) Pozwólcie, że skorzystam z okazji, aby się dokształcić ;-)

6

Witam

Wracam do mojej propozycji, która jest prosta, nie zaburza symulacji i przede wszystkim daje bezpośredni odczyt przemieszczenia w X, Y, Z.

W moim przykładzie wybrałem "sztywne połączenie" i przyłożyłem obciążenie do obszaru zdefiniowanego przez linie separacji.

Możesz zapytać, dlaczego wybrałem rozwiązanie mini szpiczastej bagietki!
1°) pręt o bardzo małej średnicy nie ma wpływu na ciężar ani właściwości usztywniające, a zatem nie wpływa na odkształcenie badanej części.

2 °) Fakt posiadania jednego punktu podczas zazębiania pręta daje pojedynczy węzeł, który będzie się poruszał w przestrzeni zgodnie z odkształceniem części.

3°) zaletą jest to, że możemy mieć dokładne wartości z dokładnością do mikrona, jeśli chcemy przemieszczenia  X, Y, Z tego punktu.

Dlaczego przyszedłem użyć artefaktu "różdżki"?

To nie pierwszy raz, kiedy spotykam się z tym problemem, a wyniki symulacji są czysto graficzne i dotyczą wirtualnych objętości, na których nie ma możliwości wykonania bezpośrednich pomiarów, poza umieszczeniem sond w określonych obszarach lub węzłach.
Poza wyborem węzła nie ma zbawienia!

W przypadku zdalnego ładowania grafika przedstawiająca pozycję zdalnego ładowania oraz fikcyjna wizualizacja pozwalająca sprawdzić, czy popełniłeś błąd między plusami i minusami. Jednak po ustawieniu pozycji Solidworks nie aktualizuje już tego różowego wykresu.
Co więcej, jeśli przełączymy się ze zdeformowanego na niezdeformowany, zobaczymy, że zdalny wskaźnik położenia masy nie porusza się.
Z drugiej strony, w wynikach można poznać położenie xyz wszystkich węzłów modelu. (zobacz zdjęcia)

Mój system może być niekonwencjonalny, ale daje mi wynik, którego szukam, bez zakłócania wyniku całej symulacji.

to jest to, co pamiętam i używam w mojej metodzie KISS

Pozdrowienia

7

@Zozo_mp

Różnica między połączeniem sztywnym a miękkim polega na tym, że jeśli wybierzesz "połączenie sztywne", cała wybrana powierzchnia jest sztywna (więc jest to to samo, co przyłożenie obciążenia zewnętrznego do sztywnej płaszczyzny przyklejonej do części. Jeśli ta powierzchnia jest daleka od sztywności (ponieważ jest to na przykład cienka grubość z żebrem za nią), wybór tej opcji może znacznie zmodyfikować wyniki. Miękkie połączenie będzie w tym przypadku nieco bardziej realistyczne.

 

1 polubienie
8

Witam

Słownictwo modułu symulacyjnego jest dość mylące. Czy są to połączenia złączy czy obciążenia?
Początkowe pytanie dotyczyło zdalnego wczytywania ( menu [External Loads], [Loading, Remote Loading]), które rozróżnia dwie opcje: [Loading (Direct Transfer)] i [Moving (Hard Connect )]. Na tym etapie nie jest to jasne!

Myślę, że to rozróżnienie [Obciążenie] / [Przemieszczenie] nie jest związane z badaną częścią odkształcalną, ale raczej z "obiektem wirtualnym", symbolizowanym przez różowe segmenty, który przekazuje swoje działanie badanej części.
W przypadku [Przemieszczenia] ten wirtualny obiekt jest nieodkształcalny, a powierzchnia działania badanej części ulega przemieszczeniu ciała stałego. To "działanie" jest również definiowane w mm i stopniach. Płaska powierzchnia pozostanie płaska i będzie miała ten sam kształt.
W przypadku [Obciążenie] obiekt wirtualny "rozkłada" siłę (zdefiniowaną w N i Nm) na powierzchnię badanej części, postępując zgodnie z pozornie liniowym prawem, zainspirowanym zasadą rozkładu w belce w rdm (patrz pomoc).

W takim przypadku powierzchnia badanej części przesuwa się i odkształca. Płaska powierzchnia nie pozostanie płaska.

Należy zauważyć, że w przypadku działania typu [Obciążenie] zasada pręta pomiarowego nie jest odpowiednia do oceny przemieszczenia punktu, w którym stosuje się obciążenie, ponieważ ruch pręta pomiarowego zależy od punktu jego osadzenia w powierzchni, na której wywierane jest działanie.
Z drugiej strony, zasada ta jest odpowiednia dla działania typu [Przemieszczenie], ale jest bezużyteczna, ponieważ przemieszczenie jest dane...

M.Blt

9

Witam

Kiedy czytam treść poprzedniego wpisu, stwierdzam sobie, że lepiej bym więcej nie odpowiadał na temat symulacji.

Zanim pośrednio stwierdzimy, że rozwiązanie jest nieudolne, twierdząc, że pręt sondy jest bezużyteczny , powinniśmy zrozumieć podejście od A do Z.

Nie jest zabronione zaproponowanie rozwiązania, które odpowiada prośbie: zamiast egzegezy tłumaczenia amerykańskiej pomocy online przez Japończyka pracującego w Chinach i tłumaczącego zgodnie z Ordou.

Jeśli powiem bzdury i przedstawię na to dowód, jestem gotów zrezygnować z pisania na tym forum, a nawet nie postawić już tam stopy ani klawiatury

Do widzenia