Muszę zwymiarować bardzo długą oś (ponad 6m). Na 2 końcach tej osi części są zablokowane - spawane.
Klient wymaga prostoliniowości osi (5 mm), ale przede wszystkim konieczne jest, aby przy montażu końcowym (z 2 zazębiającymi się częściami końcowymi - spawanymi) uzyskać 2 końcówki dobrze wyrównane (sama oś nie jest funkcjonalna: zapewnia tylko mechaniczne połączenie między 2 częściami końcowymi).
Ponieważ 2 blokady są proporcjonalnie małe (80 i 90 mm), a część nie jest oczywiście zbyt sztywna, biorąc pod uwagę jej bardzo dużą długość, zastanawiam się, jak określić, że 2 małe osie są dobrze wyrównane ze sobą i równoległe do środkowej osi części.
Witam Musisz wziąć pod uwagę, że nie jest to fizycznie kontrolowane, więc wymiarowanie tego wyrównania nie powinno odbywać się na poziomie osi, ale na poziomie części, do których trafiają końcówki. Tracker laserowy jest do tego idealny. Twoja oś jest elastyczna, biorąc pod uwagę długość, wyrówna się. Kolejną rzeczą jest to, że możesz poprosić klienta o odstępstwo w celu wydłużenia blokady. A do wymiarowania można ograniczyć tolerancję geometryczną do określonej długości (zazębienie + ...). Widzi w końcu z maszynistą i co jego tokarka może najlepiej osiągnąć pod względem precyzji, z pewnością umieści oś między punktami.
Z czego jest zrobiony? Symulacja na SW z samą grawitacją jako siłą zewnętrzną może wskazać na zginanie.
z punktu widzenia stricte oceniającego, zrobiłbym to w ten sposób, unikając w ten sposób Ø między Twoimi dwoma miejscami zakwaterowania jako odniesieniami
Tak, czemu nie, ale nie zapominajmy, że nie powinniśmy oceniać czegoś, co jest niewykonalne lub nieuzasadnione. Szybko przeprowadziłem symulację z samą grawitacją (ciężarem własnym) w C45 i cóż, jestem zaskoczony wynikiem, ponieważ wynik odkształcenia wyniósłby 0,494 mm.
Zakres produkcyjny jest stały (nie zamierzamy sprowadzać spawanej części o długości 7 m, aby wyfrezować 2 końcówki). Będzie to więc mechaniczna realizacja 3 części, a następnie końcowe spawanie. Na poziomie nasadek przejście od 90 mm do 160 lub 200 nie powinno wiele zmienić pod względem ogólnej jakości wyrównania (jeśli 2 obróbki końcowe zostaną przeprowadzone w stosunku do pierwszego metra rundy każdego końca, nadal nie będzie to dobrze wyrównane między 2 stronami).
Twoja symulacja składa się z 2 wgłębień. Jeśli masz 2 pojedyncze podpory na końcach, otrzymasz 3 mm strzałki pośrodku:
Wystarczy powiedzieć, że przy takiej strzałce 2 blokady nie są już w ogóle wyrównane.
Ostateczna elastyczność po montażu nie jest moim problemem (projekt istnieje i działa dobrze).
Problem polega na zwymiarowaniu części tak, aby 2 środki były współbieżne (niezależnie od grawitacji).
Wymiar @coin37coin jest ostatecznie tym, czego potrzebuję, ale wydaje mi się dość dziwnie mierzyć współosiowość (powiedzmy 0,8 lub 1 mm między 2 końcami), gdy część jest tak elastyczna ze względu na swoją długość. Problematyczny wydaje mi się również fakt, że powierzchnia referencyjna jest 70x mniejsza niż pomieszczenie.
Nie jest to najbardziej intuicyjne... ale w rzeczywistości dokładnie! Idzie to całkiem dobrze w kierunku twoich dwóch słów: oś środkowa jest " tylko " używana do łączenia twoich dwóch centrów. Borderline, gdyby go tam nie było, byłoby tak samo (w hipotetycznym świecie bez potrzeby fizycznych połączeń) Tak więc wymiarujesz swoje wyśrodkowanie w stosunku do drugiego wyśrodkowania
@Silver_Surfer , twój bit nie sprawi, że twój utwór będzie trudniejszy do wykonania i podatny na złomowanie? NB: Właściwie, myśląc o tym, ponieważ masz większą koncentryczność w porównaniu z osią centralną, powinno się to poprawić... ale nie jest łatwo osiągnąć w obróbce skrawaniem! Zaczynasz od swoich centrów, a następnie szlifujesz główną oś
Czy twój bit nie sprawi, że twój utwór będzie trudniejszy do wykonania i podatny na złomowanie?
→ Otóż tak! Na tym polega problem. Ale zgodnie z przekazanymi informacjami, to 2 obudowy końcowe są sprawne. Uderzenie niejawnie ograniczy prostoliniowość i zapewni równoległość osi. Spełnia potrzebę, ale naprawdę nie jest łatwo wykonać, biorąc pod uwagę długość...
Podwójne bicie lub prostoliniowość z ø w tolerancjach jest funkcjonalnie takie samo na takiej osi. Niuans polega na tym, że podwójna klapa definiuje swoją strefę tolerancji między 2 teoretycznymi cylindrami wokół geometrii części:
Ponieważ zewnętrzna część pomieszczenia w ogóle nie jest funkcjonalna, prostoliniowość jest bardziej zgodna z moimi potrzebami.
Uwaga: obrazy pochodzą z pamiątki po specyfikacji ISO GPS Specifications opublikowanej przez Cetim.Jest bardzo dobrze zrobiony i bardzo wyraźny. Do pobrania dla współtwórców Cetim (logicznie rzecz biorąc, wszystkie Twoje firmy powinny być)
Jest to oś nośna konstrukcji mechanicznej, która jest przegubowa na 2 końcach. Częściami nadstawnymi są piasty dla sworzni zawiasów. Ponieważ część jest poddawana wyboczeniu, wszystkie muszą być dobrze wyrównane (plus fakt, że nasz klient ma wysokie wymagania).
Jak wskazuje @Le_Bidule, " nie wolno nam oceniać czegoś, co nie jest (...) nie jest to uzasadnione." W miarę upływu komunikatów staje się jasne, że to bezpieczeństwo w odniesieniu do wyboczenia uzasadnia tę listę. Stąd kilka elementów w załączonym pdfie, które nie proponują rozwiązania, ale nadają kierunek refleksji. Ostatnia uwaga: masa pręta wynosi około 1500 kg, a obciążenie krytyczne Eulera przy wyboczeniu jest rzędu 430 ton (jeśli moje obliczenia w Excelu nie są zgniłe). Nie zajmujemy się zegarmistrzostwem...
