Witam.
Zgadzam się z Chamade, mówiąc prościej, co do trybu hybrydowego.
Jeśli tryb jest aktywny, nie można zmienić kolejności elementów powierzchni i konstrukcji przed elementem nadrzędnym. (np. tworzę płaszczyznę // o punkt, nie mogę zmienić kolejności płaszczyzny w drzewie przed punktem.)
Te same elementy mogą być zawarte w bryłach części z tą samą regułą.
Jeśli tryb jest bezczynny, elementy te nie mogą być dołączone bezpośrednio do treści i nie spełniają reguł organizacji nadrzędnej.
Ważne jest, aby wiedzieć, że niezwykle trudno jest przekształcić model hybrydowy w niehybrydowy.
Szkielet.
Jeśli chodzi o szkielet montażowy, znam dwa rodzaje.
TYŁEK z przymusu.
Szkielet reprezentuje położenie komponentów w złożeniu.
Każdy komponent jest zaprojektowany tak, aby był przechowywany w punkcie początkowym układu współrzędnych (np. w przypadku, oś w punkcie Z, punkt początkowy (X-0. Y-0; Z-0) pokrywa się z powierzchnią nośną.
Ten typ złożenia jest bardzo przydatny, gdy istnieje duża liczba części, które są standardowymi komponentami lub obrobionymi elementami bibliotecznymi, które można wykorzystać w innych projektach.
ASS na miejscu.
Szkielet steruje położeniem geometrii komponentów.
Początek zespołu jest wspólny dla większości części lub podzespołów.
(w tym miejscu wygodnie jest tworzyć znaczniki) Opublikowane elementy (znacznik lub inne) są kopiowane i wklejane za pomocą linku w odpowiednich częściach lub podzbiorach.
Jedynym ograniczeniem zespołu używanym dla każdej części i podzespołu jest "stałość".
W każdym utworze projektujemy nie na wspólnym markerze, ale na tym wklejonym linkiem "external ref".
Zmiana położenia z poziomu złożenia powoduje przesunięcie geometrii wewnątrz części lub S/E.
Ten rodzaj montażu jest szeroko stosowany na przykład w formach wtryskowych.
Uwagi po otwarciu pliku.
Istnieje formuła Inactivated (bardzo często mamy w szkielecie elementy, które aktywujemy lub nieaktywne) więc musimy być bardzo ostrożni, aby nie zostawiać tego typu elementów, jeśli nie są one konieczne.
Kilka nienazwanych punktów.
Musisz pamiętać, że bardzo szybko stanie się to gazownią, więc wykorzystaj wszystkie cechy CATIA, aby uprościć szkielet (np. korzystając z symetrii "warsztatu powierzchniowego", oszczędza formuły itp., jeśli dla tej samej części przeznaczonych jest kilka linii, krzywych, funkcja powierzchni "montażu" jest bardzo przydatna).