Verschil tussen de Booleaanse bewerkingen "Assemble" en "Add" in CATIA

[andremontera]

Hallo

Sindsdien ben ik geïnteresseerd in de lichamen van een stuk onder catia.

Welke verschillen maak je tussen de Booleaanse bewerkingen "Assembleren" en "Toevoegen"?

Als ik twee verschillende delen neem, lichamen, waaraan ik elk een ander materiaal toewijs. Onafhankelijk van elkaar vind ik hun massa, maar als ik ze combineer ("Assembleren" of "Optellen" bewerkingen) is de totale massa niet gelijk aan de som van de massa's van de delen lichamen, weet je waarom?

Welke interesse ziet u in het gebruik van deellichamen (piramidale in plaats van lineaire constructieboom)?

Dank u voor uw antwoorden.

Vriendelijke groeten;

André Montéra

 

[gt22]

Catia V5 - Booleaanse bewerkingen in Catia - Een modelleringsmiddel

Categorie: 

 

Ontwerpbureau / CAD

De Booleaanse operaties in Catia zijn een echt "pluspunt" in vergelijking met zijn concurrenten voor het ontwerpen van mechanische onderdelen. Ze maken het mogelijk om de verschillende functies van het onderdeel te scheiden in afzonderlijke delen van lichamen, waardoor onnodige verwijzingen tussen de verschillende delen van het onderdeel worden beperkt, en bieden een zeer aanzienlijke flexibiliteit in het ontwerp.

Deze Booleaanse bewerkingen worden voornamelijk gebruikt in 2 zeer verschillende situaties:

• Groepering van functies om een duplicatiebewerking te vergemakkelijken (symmetrie, herhalingen, enz.).
• Het isoleren van een deel van het onderdeel om de definitie ervan te vereenvoudigen en de verwijzingen die nodig zijn voor de modellering ervan te beperken.

Er moet echter rekening mee worden gehouden dat een deel van het lichaam bestemd is om op een of ander moment in het hoofdlichaam te worden geïntegreerd. Een Catia-kamer wordt verondersteld uit slechts één hoofdgedeelte te bestaan.

De verschillende bewerkingen die beschikbaar zijn bij het monteren van het onderdeellichaam in het hoofdlichaam zijn het grote voordeel van deze ontwerpmethode:

• Monteren: Standaardbewerking om het onderdeellichaam te integreren met respect voor de polariteit.
• Toevoegen : Een geforceerde bewerking in de modus Materiaal toevoegen.
• Verwijderen : Geforceerde bewerking in de modus Materiaal aftrekken.
• Snijpunt : stelt ons in staat om de vaste stof te verkrijgen die het resultaat is van de kruising van de betrokken lichamen.
• Gedeeltelijke herbegrenzing (de meest interessante bewerking voor de vereenvoudiging van het ontwerp): assemblage met de herbegrenzing van de onderdelenlichamen ertussen tijdens de bewerking.
• Volumeonttrekking : hiermee kunt u een stuk geïsoleerde vaste stof verwijderen, bijvoorbeeld verkregen na een onttrekkingsoperatie (in het geval dat een gedeeltelijke beperking niet kon worden overwogen, kunt u terugvallen op een onttrekking gevolgd door een volumeonttrekking).

Deze beroemde gedeeltelijke relimiteringsoperaties, waarmee een deel van het onderdeel kan worden geassembleerd en vervolgens kan worden vereenvoudigd, vereisen enige oefening, vooral met betrekking tot het begrijpen en correct gebruiken van de "te behouden" of "te verwijderen" vlakken. Maar ze zijn een onmiskenbaar voordeel voor het modelleren van complexe onderdelen.

Om het gebruik van deze Booleaanse bewerkingen te illustreren, is hier een van de begeleide oefeningen die ik in mijn trainingsruimte gebruik om hun effectiviteit aan te tonen.

- Zie meer op: http://www.cti-formation.fr/cti/catia-v5-les-op%C3%A9rations-bool%C3%A9ennes-dans-catia-un-atout-de-mod%C3%A9lisation#sthash.UjR21esm.dpuf

[max59]

Hetzelfde materiaal van de 3 onderdelen in uw eerste montage?

Anders is er zeker ook versmelting van materialen en dus van 3 verschillende dichtheden, je gaat naar één...?

[franck.ceroux]

Hallo

01- Zoals het geschreven staat in het antwoord van @gt22:

Het in elkaar zetten respecteert de polariteit *  ( * uitleg als de eerste functie van een lichaam een verwijdering van materie is "zak, groef, enz."  het lichaamspictogram krijgt een teken - als deze functie materie creëert, krijgt het lichaamspictogram een +-teken)

Dus met het samenstellen van een veld "+" bewerking tellen we op, met het assembleren van een "-" veldbewerking trekken we af.

Overwegende dat bij concrete acties:

Toevoegen (voeg toe of het lichaam + of - is)

Terugtrekking  (verwijdert materie of het lichaam + of - is).

Van mijn kant gebruik ik: "Toevoegen" alleen  met lichaam +, "Verwijdering"  alleen  met lichaam - en "Monteren wanneer het lichaam zelf het resultaat is van associatie van Booleaanse bewerking. (Ik hernoem de functie "Assemble-add-shape"......" of "Assembleren-krimpvorm......"  al naar gelang het geval.

02 - Totale massa:

De massa wordt afgeleid uit de (volume) x la (dichtheid).

Als er geen materiaal op het hoogste standaardniveau op het onderdeellichaam wordt aangebracht, wordt de waarde 1g_cm3.

Als het onderdeel van multimateriaal is, monteren we de lichamen niet , waardoor we de juiste weergave op elk lichaam kunnen hebben, en als we de totale massa willen, houden we de afmetingen van de 2 lichamen bij, we creëren een gebruikersparameter van totale massa = de som van de twee metingen.

03 -  Lineair versus booleaans ontwerp:

Lineair, dit is het normale ontwerp dat ook in carrosserieën wordt gebruikt.

Zodra het model complex wordt (veel topologische bewerkingen), is de wijziging + delicaat, dus proberen we de grafiek te structureren (piramidale structuur, Booleaanse bewerking), dit maakt het gemakkelijker om te lezen, stelt ons in staat om topologische operaties te groeperen op "mechanische functies", bijv. Alle bevestigingsclips, alle versterkingsribben (trouwens, bij de laatste is de gedeeltelijke beperking met methode gewoon geweldig).

Om ontwerp onafhankelijk van de rest van het model mogelijk te maken (waardoor wijzigingen, herberekeningstijd en hergebruik in een ander ontwerp flexibeler en sneller worden), enz.