Witam
W SW, aby wykonać 1 gotową część z półfabrykatu, wybrałem funkcję "Wstaw część" w pliku części, a następnie przeprowadziłem obróbkę według funkcji.
Znajduję 2 główne wady:
1) W fazie projektowania wymiana kolby na inną niszczy wiele ogniw łączących z funkcjami obróbki.
2) W eksploratorze PDM architektura nie jest wyświetlana w zakładkach "Używane w", "Zawartość" i "BOM".
Więc myślę o zrobieniu tego w montażu. Jeśli ktoś kiedykolwiek to robił??
Slts (Slts)
YP
Witam
Myślę, że musisz użyć konfiguracji: możesz użyć tej samej części i zmienić konfigurację w złożeniu:
https://www.youtube.com/watch?v=7zv6OxE0qyw
Zamiast tego używamy pochodnych konfiguracji dla crudes:
http://help.solidworks.com/2013/French/SolidWorks/sldworks/c_Derived_Configurations.htm
W przeciwnym razie strona pomocy konfiguracji:
http://help.solidworks.com/2014/french/SolidWorks/sldworks/r_ConfigurationManager_configurations.htm
Witam
Bez EPDM wstawiłem część do części (nomenklatury "ręczne").
Ponieważ używam EPDM, wstawiam część do zespołu, który wymiaruję i używam jako części. Skutecznie pozwala poznać przypadki użycia i upraszcza zmiany podstawowego brutto. Z drugiej strony, jeśli podmienisz swój stan magazynowy na element, który nie pochodzi z tej samej bazy danych (kopia pliku, a więc ten sam identyfikator wewnętrzny), również będziesz miał problemy z utraconymi referencjami.
Sprawdza się to w przypadku części obrabianych, ale jeśli chcesz używać półfabrykatów do wykonywania konstrukcji spawanych, to komplikuje to sprawę, bo nagle musisz wykonać swój projekt na poziomie złożenia, a więc bez funkcjonalności "konstrukcji spawanych" dostępnych na poziomie części.
@.PL, ogólnie rzecz biorąc, w przypadku EPDM unika się zarządzania konfiguracjami tego rodzaju rzeczy.
Jeśli masz kod artykułu dla swojego magazynu i kody artykułów dla swoich wersji obrobionych, jeśli zarządzałeś nim na poziomie pojedynczej części za pomocą konfiguracji, oznaczałoby to, że przekażesz wskazówkę do wszystkich swoich artykułów, gdy rozwiniesz tylko jeden! Albo nie korzystasz z funkcji indeksów EPDM i zarządzasz nią w stary sposób, ale obywasz się bez jednego z argumentów systemu oraz wszystkich ograniczeń, które to implikuje dla przepływów pracy!
Witam
My korzystamy z tej metody.
Istnieją obejścia dla tych 2 wad:
W przypadku 1 wystarczy nigdy nie łączyć obróbki z referencjami pobranymi na magazynie, ale użyć szkicu pilotażowego + planów pilotażowych, aby wykonać wszystkie usunięcia materiału. W ten sposób obróbka jest całkowicie niezależna od obrabianego przedmiotu. Na początku jest to cięższe do zrobienia, ale pozwala na zmianę kolby po drodze bez utraty funkcji (po prostu się mylą, jeśli już nie krzyżują się z modelem)
W przypadku 2 wystarczy użyć zakładki "używane w", ale narzędzia do generowania raportów z raportem .crp, który szuka zależności. Musieliśmy go wykonać, aby móc znaleźć przypadki użycia części używanych w wirtualnych podzespołach (podzespołach funkcjonalnych, które są używane do modelowania różnych pozycji, ale które nie mają rysunku, a zatem są tworzone wirtualnie w celu uproszczenia operacji kopiowania)
Przykład naszego generatora do użycia pliku o nazwie R26165*:
Na żółto, pliki za jego pomocą (w tym przypadku obrabiana część). Wynik generatora można wyeksportować do Excela, aby w razie potrzeby wykonać bardziej zaawansowane sortowanie (jeśli istnieje wiele przypadków użycia).
Obróbka skrawaniem w zespole jest znacznie bardziej ograniczona (choć SW w ostatnich latach dodał wiele funkcji)