Om de opmerking van @Icome te vervolledigen, gelieve aan te geven of uw simulatie statisch of dynamisch wordt uitgevoerd.
In de statistiek zijn de geautoriseerde vertalingen slechts in één richting en altijd met betrekking tot een referentiekader, of het nu gaat om een gezicht in relatie tot een ander gezicht of een "coördinatensysteem".
U zult ter ondersteuning van mijn punt opmerken dat voor de beperkingen, bijvoorbeeld X als u een millimeter geeft, u niet X en -X wordt aangeboden, maar slechts één van de twee.
(het is peer of kaas, maar niet allebei: zelfs voor het menu van € 120)
Als ik het goed begrijp, heb je vier frames onder je voeten en wil je de kracht op een of twee van de vier bouten weten (één bout is naar mijn mening beter).
Dus op de twee platen die het minst belast worden door de scheur (downwind plate of tegengesteld aan de krachten) leg je verbindingen tussen de grond of de virtuele muur. Op de andere twee platen kun je dan de reactieve kracht op je afschuinbouten meten.
Het is duidelijk dat als je ankerbouten op al je draaitafels plaatst, je resultaten zult hebben, maar ze zullen niet de maximale inspanning op de draaitafels leveren aan de wind omdat een deel van de krachten wordt geabsorbeerd door de structuur die ook ergens moet worden vervormd.
Een andere eenvoudigere manier om het te doen: u plaatst externe belastingen op elk van uw platen, die worden bevestigd door ankerbouten aan een virtuele muur.
Ik heb het geprobeerd met de virtuele muur die blijkbaar overeenkomt met mijn verzoek. Inderdaad, de hele bodem van de tank is in contact met de grond.
Ik vond deze tutorial: https://www.youtube.com/watch?v=z2YZLJ1aDKc
Aan de andere kant is de berekening erg lang, ik ben nog niet aan het einde (1 uur).
Het is normaal dat de berekening langer is, omdat je bij een virtuele muur het contact beheert: de berekening gebeurt dus door iteratie (als je voet/been vervormt, dan zal je plaat niet over het hele oppervlak drukken, maar waarschijnlijk alleen aan de binnenkant of buitenkant).
Het is ook noodzakelijk om na te denken over het opleggen van laterale beperkingen om een lateraal glijden van het model te voorkomen (dit kan de convergentie van de berekening belemmeren of resultaten geven van afwijkende verplaatsingen). Het bevestigen van een rechte lijn (rand van een zool) om deze bewegingen te beperken kan een goede oplossing zijn
Ik hoor graag van @froussel (het is ook een van de voordelen van blokkeren op een rand ;-) ) en ik voeg eraan toe dat als de maas te fijn is, dit aanzienlijke gevolgen heeft voor de vertraging omdat er dan miljoenen elementen te verwerken zijn.
Het is beter om te beginnen met een iets grovere maaswijdte die de zeer beperkte gebieden verfijnt. Bij dit soort oefeningen duurt het normaal gesproken niet langer dan 5 minuten, vooral voor een tank.