Aby uzupełnić uwagę do @Icome należy określić, czy symulacja jest wykonywana w trybie statycznym czy dynamicznym.
W statyce autoryzowane translacje są tylko w jednym kierunku i zawsze w odniesieniu do układu odniesienia, czy to na przykład ściany w stosunku do innej ściany, czy "układu współrzędnych".
Na poparcie mojego punktu widzenia zauważycie, że dla ograniczeń, na przykład X, jeśli podasz milimetr, nie oferuje się X i -X, ale tylko jedno z dwóch.
(to gruszka lub ser, ale nie jedno i drugie: nawet za menu za 120 €)
O ile dobrze rozumiem, masz pod stopami cztery ramy i chcesz wiedzieć, jaka siła działa na jedną lub dwie z czterech (moim zdaniem jedna śruba jest lepsza).
Tak więc na dwóch płytach, które są najmniej obciążone w stosunku do rozdarcia (płyta z wiatrem lub przeciwne siły), umieszcza się połączenia między ziemią a wirtualną ścianą. Na pozostałych dwóch płytach można następnie zmierzyć siłę reakcji na stożkowe.
Oczywiście, jeśli umieścisz kotwiące na wszystkich swoich gramofonach, osiągniesz wyniki, ale nie dadzą one maksymalnego wysiłku na gramofonach na wiatr, ponieważ część sił jest pochłaniana przez konstrukcję, która również musi być gdzieś odkształcona.
Inny prostszy sposób na to zrobić: na każdą z płyt umieszczasz zdalne obciążenia, które są mocowane za pomocą kotwiących na wirtualnej ścianie.
To normalne, że obliczenia są dłuższe, ponieważ w przypadku wirtualnej ściany zarządzasz kontaktem: więc obliczenia są wykonywane przez iterację (jeśli twoja stopa/noga się odkształci, twoja płyta nie będzie naciskać na całą jej powierzchnię, ale prawdopodobnie tylko po wewnętrznej lub zewnętrznej stronie).
Konieczne jest również zastanowienie się nad umieszczeniem wiązań bocznych, aby uniknąć przesuwania się modelu na boki (może to utrudnić zbieżność obliczeń lub dać wyniki nieprawidłowych przemieszczeń). Dobrym rozwiązaniem może być przymocowanie linii prostej (krawędzi podeszwy) w celu ograniczenia tych ruchów
Chciałbym usłyszeć od @froussel (to też jedna z zalet blokowania na krawędzi ;-) ) i dodam, że jeśli siatka jest zbyt drobna, ma to spore konsekwencje na opóźnienie, ponieważ są wtedy miliony elementów do przetworzenia.
Lepiej jest zacząć od nieco grubszej siatki, która poprawia bardzo ograniczone obszary. Na tego rodzaju ćwiczeniach zwykle nie przekracza to 5 minut, szczególnie w przypadku czołgu.