Stół składany SW 2012

Witam

 

Zawsze znajduję różnicę między rozłożonym dostarczonym przez SW a maszyną. Jest to prawdopodobnie spowodowane utratą zagnieceń.

Czy istnieje metoda zastosowania wartości wyodrębnionych z maszyny (eksperymentalnie)  w solidworks, aby uzyskać to samo rozwinięcie.

 

Z góry dziękuję.

Witam

 

Tak, musisz wypełnić odpowiednie tabele.

Podczas tworzenia arkusza blachy, zamiast pozostawiać ubytek do zagięcia do neutralnego włókna, użyj tabeli, którą oczywiście musisz wypełnić.

 

@+

1 polubienie

Witam

O ile dobrze pamiętam, w SW należy wprowadzić współczynnik k, który odpowiada współczynnikowi mierzonemu zgodnie z Vés zginania.

Przeprowadzanie testów maszynowych

z tabliczkami # uwaga kierunek walcowania 

kąt #

Mierz i ............ Zastosuj prawidłowy COEF

Nic bardziej mylnego

jeśli musisz rozłożyć bez znajomości strat maszyny przez 2 V, zawsze będzie źle bez rzeczywistej wartości maszyny

@+ ;-)

Witam

 

Pomoc SW zawiera małe wyjaśnienie słynnego współczynnika K, który należy wprowadzić do tabel szablonów.

 

http://help.solidworks.com/2012/French/SolidWorks/sldworks/K_factor.htm

 

 

W zależności od metody obliczania rozwinięcia, należy użyć na przykład tabeli ze współczynnikiem K lub tabeli strat na zgięciu.

Myślę, że zacznę od użycia tabeli strat zagnieceń, wprowadzę  wartości z testów maszynowych. To zajmie dużo czasu. Ale było warto, ponieważ czasami bardzo zakłóca produkcję, zwłaszcza w przypadku innych materiałów, takich jak stal nierdzewna.

Dziękuję za radę :)

Tabela strat fałdowania jest do tego stworzona

Możesz go wypełnić liczydłem maszynowym

W przypadku materiałów specjalnych zasada jest taka, aby wyciąć 100mm skrawki na każdą grubość i zmierzyć zewnętrzne boki po zagięciu pod kątem 90°, otrzymujemy 100 - a -b = strata na gięciu

3 polubienia

  Witam

 

Jestem rysownikiem w firmie zajmującej się składaniem, więc jestem dobrze przygotowany, aby o tym mówić.

 

Między innymi zajmuję się rysowaniem planów warsztatu poprzez włączanie rozłożonych części, a następnie programowanie różnych maszyn.

 

Prawdą jest, że na początku konieczne jest połączenie teorii (kursy teoretyczne, różne dokumenty itp.) z praktyką w warsztacie (precyzja maszyn, użycie odpowiednich narzędzi w zależności od różnych przypadków itp.).

 

Ponieważ Solidworks ma kilka opcji programowania w zależności od sposobu pracy.

 

Osobiście, po wielu próbach, skończyło się na tym, że użyłem współczynnika K bez żadnego konkretnego składanego stołu. Zwracam szczególną uwagę na grubość mojego elementu, v, którego zamierzam użyć, a tym samym na mój promień gięcia. (Mały stolik dość łatwy do znalezienia na płótnie.)

 

Przykład: Dla 15/10 używam V 16 mm o promieniu gięcia 2,6 mm i współczynniku K 0,33.

 

 

Mam nadzieję, że moje wyjaśnienie ci pomoże.

 

Powodzenia!

 

1 polubienie