Best practices in SolidWorks?

Hallo

Als iemand mij kan helpen met SolidWorks, zijn ze welkom ;-)

Wat is de juiste procedure om bestanden (sldasm of sldprt) te verkrijgen die stabiel of "schoon" zijn en die niet hoeven te worden gereconstrueerd wanneer ze opnieuw worden geopend op een ander werkstation in dezelfde of hogere versie van SolidWorks?

Zijn er voorzorgsmaatregelen die moeten worden genomen bij het ontwerpen van een onderdeel in SolidWorks?

Zijn er aanbevelingen voor het ontwerpen in een assemblagebestand met SolidWorks?

Is er een commando dat de SolidWorks-bestanden grondig opschoont ?

Ik heb uw feedback nodig om mijn mening over SolidWorks te ondersteunen.

Bij voorbaat dank voor uw antwoorden.

Stéphane.

1 like

Hallo

Er staan veel vragen in uw bericht, die elk meer dan meerdere antwoorden verdienen
In orde

1°) """Wat is de juiste procedure die moet worden gevolgd om bestanden (sldasm of sldprt) te verkrijgen die stabiel of "schoon" zijn en die geen reconstructie behoeven.

Antwoord: Voor onderdelen (PArts) Alle bestanden zijn stabiel en hoeven niet te worden gereconstrueerd. Aan de andere kant, als u een onderdeel wijzigt en u werkt de ASM niet tegelijkertijd bij, krijgt u bij het openen van de ASM een bericht dat u een onderdeel in een eerdere staat heeft en waarin u wordt gevraagd of u het wilt bijwerken.

2°) "" wanneer ze opnieuw worden geopend op een andere werkplek in dezelfde versie of hoger van SolidWorks? ""

Antwoord: wat de positie ook is, als u zich in dezelfde versie bevindt , opent u zonder enige PB de . U moet weten dat er achterwaartse compatibiliteit is. Met andere woorden, u kunt alle bestanden van eerdere versies openen met de versie van 2017 of 2018. Aan de andere kant geen achterwaartse compatibiliteit, met een 2017-versie of lager kun je geen 2018 openen (of een 2017 met een 2015-versie). Hoewel er mogelijke oplossingen zijn met bepaalde beperkingen. Alle software is in dit geval: omdat een nieuwe functie onbekend is van eerdere versies, enz...

3°) """ Zijn er voorzorgsmaatregelen die moeten worden genomen bij het ontwerpen van een onderdeel in SolidWorks?  Zijn er aanbevelingen voor het ontwerpen in een assemblagebestand met SolidWorks?

Antwoord: moeilijk te beantwoorden omdat de software er niets mee te maken heeft als je op een nuchtere en intelligente manier ontwerpt of als een varken met schetsen en extrusies in alle richtingen.  Voor een assemblage van 10 onderdelen zie ik niet wat het probleem zou zijn, aan de andere kant is het voor 1000 onderdelen of meer beter om een methode te hebben door subassemblages, enz.... Ook hier gaat het om het ontwerp van de persoon en heeft de software daar niets mee te maken. We hebben vaak discussies over dit onderwerp en elk bedrijf hanteert, afhankelijk van de beperkingen van zijn bedrijf, verschillende strategieën.

Voor dieptereiniging bestaat het niet en in geen enkele software behalve WINDAUBE en DBMS.
 

Ik weet het en ik heb 3 softwares gebruikt: Inventor, PTC en Solidworks en de functionaliteiten zijn aan de andere kant vrijwel identiek: ik heb Inventor ontslagen omdat het voor de statische R.A.S maar  voor de kinematica helemaal niet werkte (een echte m....) . Ik gebruik SolidWorks al 10 jaar en ik ken niet veel gebreken (nou ja, slechts één! maar hey, wees voorzichtig).

Bij je keuze moet je rekening houden met de gemeenschap die zeer actief moet zijn: ik heb PTC (en ook uitvinder) destijds om deze reden opgegeven.

Mijn kleine vriendjes zullen het compleet maken :-)

Vriendelijke groeten

EDIT: correctie fout tussen oplopend en aflopend (sorry)

 

11 likes

Zeer goede ZOZO opmerkingen! Aan de andere kant, wat is het "ENIGE" defect dat u hebt opgemerkt op SolidWorks? Omdat ik eigenlijk net als jij denk dat het een software is die boven de rest uitsteekt, maar er zijn toch VERSCHILLENDE gebreken :-)

4 likes

Hallo Ronathan.

Ik moet specificeren dat dit defect alleen optreedt als je kinematica doet en de onderdelen overvloedig verplaatst in de assemblage (de ASM maakt altijd meer dan 100 onderdelen in mijn assemblages). In het ontwerp en voor een relatief complexe beweging is het noodzakelijk om te controleren of er geen botsing is of dat de baan van dit of dat deel of van alle bewegende delen overeenkomt met wat je wilt. Dus we verplaatsen de stukken met de muis.

Als je dat doet, crasht het voor een zeer lange tijd. Dit is een AMHA-probleem dat te wijten is aan het feit dat SW het geheugen van de computer of de interne variabelen die niet correct worden beheerd, niet dynamisch beheert. Na een tijdje verzadigt het zelfs met een krachtige machine als de mijne, zelfs als niet al het geheugen wordt gebruikt.

Om het probleem te omzeilen, moet u dus:

1°) Voer de automatische back-up systematisch uit, maar doe dit vooral met een lange vertraging tussen de automatische back-ups (meer dan een half uur). Ik heb gemerkt dat als je bepaalde bewerkingen uitvoert op het moment dat de automatische back-up wordt gedaan, het gek wordt.

2°) Maak regelmatig een handmatige back-up om te voorkomen dat de laatste bewerkingen verloren gaan. Dit voorkomt de crash niet, maar voorkomt een huilende wolf en vervloekende .........

3°) en sluit vooral SW en start het minstens één keer per uur opnieuw op. Dit heeft tot gevolg dat het geheugen van SW op nul wordt gezet.

Merk op dat als ik geen filmpjes maak, ik niet de PB heb en zelfs als ik niet te veel onderdelen of grote assemblages tegelijkertijd open heb staan.

Merk op dat dit me er niet van weerhoudt om meerdere uren per dag zonder PB te werken zodra deze kleine trucjes worden gerespecteerd.

Met vriendelijke groet, en een goede zon :-)

 

Bewerken: Errata

 

2 likes

Hallo

Zoals Zozo al zei, het belangrijkste punt is een schone build.
Solidworks af en toe volledig schrappen doet hem ook veel goed.

Als u bestanden met configuraties maakt, raad ik u aan ze allemaal opnieuw op te bouwen (Crtl+Shift+B) voordat u uw bestand opslaat en sluit. Dit bespaart u tijd wanneer u het onderdeel in een assemblage opent, maar het verhoogt het gewicht van het onderdeel.

Om reconstructietijd in complexe artikelbestanden te besparen, kunt u de blokbalk in de bouwboom gebruiken. Pas toch op, want soms doet ze meer kwaad dan goed.

Om een bestand op te schonen kun je het originele bestand opslaan en overschrijven, het lijkt erop dat dit de bestandscode een beetje opruimt.

1 like

Hartelijk Zozo_mp  , Ronathan en  Pierre S.

Ik begrijp dat SOLIDWORKS de vrijheid geeft om naar wens te ontwerpen,

En dat, om mijn vragen te beantwoorden, het een inventarisatie van het ontwerp vereist voordat wordt beslist over de noodzaak van een methodologie of niet, afhankelijk van de uiteindelijke kwaliteit van de geanalyseerde 3D... die van invloed kunnen zijn op het gebruik van het uiteindelijke model.

Er rijzen dus 2 nieuwe vragen:

  • Zonder een trainingslaag met aanbevelingen aan de ontwerper, stellen de 3D-gegevens het ontwerpbureau bloot aan mogelijke prestatieproblemen in zijn assemblages, denk ik correct?
  • Op dezelfde manier dat een goede organisatie van de montagestructuur noodzakelijk is om ook de wachttijden voor de reconstructie te optimaliseren?
1 like

Ja en... Ja van mijn kant, iedereen moet met dezelfde logica werken zodat de openingen sneller zijn en dat het makkelijker is om je weg te vinden als er een wijziging wordt gemaakt door een delta karakter denk ik.

Cdt

1 like

Dit vereist een cross-functionele  methodologie...

Gemeenschappelijk voor alle beroepen voor goede praktijken, te beginnen bij het begin.

Heb ik @G goed begrepen? 

1 like

+1 met de anderen, dus je hoeft het niet nog een keer te zeggen.

Als u begint met een gloednieuwe SolidWorks, maak dan een persoonlijke map om al uw modellen (onderdelen, MEP, materialen, profiel.....) op te slaan, het vermijdt het typen van de standaard oneindige boomstructuur van SW en is gemakkelijker over te zetten naar een andere pc. (alleen om de parameters van het ene station naar het andere over te brengen)

1 like

Hallo

Pierre S, hoe richt de blokkeerbalk  soms meer ravage aan?

Omdat we het best vaak gebruiken, nou ja, vooral mijn collega.

Dus wat zijn de nadelen van deze reep?

CDT.

Van mijn kant is het grote nadeel dat zolang het is geactiveerd, je de kamer niet vanuit het plan kunt wijzigen... Persoonlijk heb ik nooit al te veel problemen gehad, behalve dat soms, wanneer je het wilt uitschakelen, er een bug is die de blokkering verwijdert, maar de functies blijven ontoegankelijk. je moet dan opslaan, de software sluiten en dan alles opnieuw openen en alles wordt weer normaal (PS: ik zit op solide 2015 SP5 ... snuiven)

De vergrendelingsstang is vooral handig voor PRT's met zware reconstructie, bovendien hoef je hem niet op de hele as te plaatsen.

(dit vereist een constructie met anticipatie... maar kan erg handig zijn in sommige gevallen waarin u wijzigingen of aanpassingen wilt aanbrengen)

Voorbeeld: chassis met enkele tientallen honderden functielijnen, deel met "dood"-herhalingen, deel met propellersweep, enz...

Hiermee vinden we de gebruikelijke "food perf" -functies van Solidworks, waaraan het gebruik ten onrechte en via "Externe referenties" is toegevoegd (maar er zijn andere manieren om de berekening-reconstructie te verlichten...)

Wat goed is, is om genoeg over de software te weten om te weten hoe deze is geëvolueerd, sommige functies of functiebenadering zijn niet de originele, En heel vaak is een eenvoudig gebruik met de "originele methodologie / filosofie" van de software vaak de beste, meest stabiele, betrouwbaardere, enz...

Enkele voorbeelden:

1- Chassisconstructie, de standaard, de mappen worden niet hernoemd, omdat de berekening/informatie van de tabel daar niet wordt gedaan

2- Move Body, de "absolute" standaard is de basisfunctie, move it limited is een toevoeging die buggy en onstabiel blijft als het te veel wordt gebruikt (bug voor zoveel jaren... en nog niet gecorrigeerd)

3- De juiste weergave van weergavefilters, te vaak gebruiken mensen (schoolreisjes, buitenshuis) het verkeerd, misschien omdat ze niet begrepen hoe ze het correct moesten gebruiken, of misschien vanwege een training die er niet correct over sprak). Ik volg liever de basisfilosofie van de software, die je toelaat om niveau 1 filters te gebruiken, maar ook toegang geeft tot niveau 2 filters!

De weergavefilters maken het ook mogelijk om in de 3D niet langer de zwarte lijn te hebben die door de modellen loopt die de draden vertegenwoordigt, maar om een representatieve textuur te hebben die niet door de modellen gaat!

Let op de textuur bug wanneer u de snede activeert, dus om de draden te controleren, tips om te knippen zonder gevalideerd bug niet, anders ga je tijdelijk over de lijn die de modellen kruist, en zet je jezelf in orthogonale weergave (platte weergave)

4- Ook in de loop van de tijd, en de verschillende versies van SW, lijkt de configuratie van de DOT te zijn gevarieerd, of volgens de bedrijven slecht gewijzigd... (dat is echt vervelend...)

5- De berekende eigenschappen (massa, volume, oppervlakte, dichtheid, enz...) worden altijd "in de configuratie" gezet en vooral niet "in de algemene".
Ter herinnering: in de eerste filosofie van Solidworks bevindt een eigenschap zich in het algemeen of in de configuratie, niet beide tegelijk (of anders zijn we ons bewust van het gedrag in de nomenclaturen)

Voorbeeld: weergavekleur van de vlakken, eenheden, getal achter de komma in 3D (ik werk liever met niet-afgekapte afmetingen), weergavefilterinstellingen, instelling van standaardconfiguraties (functies/beperkingen niet verwijderd) en de beroemde belichtingsaanpassing! als je het "oranje" of het "wit" van het kleurenpalet zet, ziet het er dan zo uit in de 3D???

Ik had een onderwerp geschreven (groot blok) dat een beetje over dit alles sprak...

Om terug te komen op de vraag, in een 3D-bibliotheek gebruiken we over het algemeen de bestandsvergrendeling door Windows, en in de onderdeelfamilies is het daarentegen beter om bepaalde soorten onderdelen niet opnieuw op te bouwen, omdat dit het mogelijk maakt om een bestand van slechts een paar kilo/mega te hebben, in plaats van enkele honderden...

5 likes

PS1: Ik vergat ook in goede praktijk, er is een manier om "correcte" beperkingen te plaatsen, om niet te overbelasten...

Helaas lijken slechte methoden het meest wijdverbreid te zijn (bij mij en in mijn regio), wat betekent dat eenvoudige assemblages van slechts een paar stukjes in carraffes vallen...

er is ook het principe van de "juiste referentie" met de oefening A+B+C: Pièce_Fabriquée + Sluitring + Moer...

Voorbeeld van een slechte beperking :

Slechte beperking: coaxiaal / samenvallend / coaxiaal (de beroemde dubbele coaxiale...)

Slechte beperking: coaxiaal / samenvallend / samenvallend (het beroemde samenvallen in plaats van een parallel...)

Goede spanning: coaxiaal / samenvallend / parallel

 

PS2: en ook het principe van het "oordeelkundig" plaatsen van de oorsprong in een PRT, of een ASM

PS3: en het principe om het vliegtuig vooraan te houden, als een major-shot/major-view van de PRT of ASM. En houd ook de bovenste vlakken in de bovenste vlakken, en in de ASM's zet je in het algemeen (behalve voor het beheer van een bepaalde oorsprong) het bovenste vlak als een grondvlak...

voorbeeld: in een nieuwe ASM plaats ik een chassis dat door iemand anders is gemaakt, ik leg het neer, maar het komt aan een zijkant terecht...

Hetzelfde geldt voor de bibliotheekstukken, ik steek er een mannequin in, die ondersteboven belandt...

Nog een voorbeeld in een tekening : Ik wil een vooraanzicht van mijn machine plaatsen, ik kies "vooraanzicht" en boem, de machine wordt van onderaf gezien...

De keuze van herkomst, plannen... enz... Dit alles gebeurt met het principe van anticipatie.

4 likes

PS4: "Under-Constrained" assemblages (met minnen, zelfs voor schroeven)

Afgezien van het geval van bewegingsstudies en handbewegingen, mag een ASM geen "- (min)" hebben, het is net als voor schetsen...

PS5: schets onder dwang (ik geef er de voorkeur aan om het zelfs tot de bouwlijn te doen, geen blauw in een schets, behalve in speciale en gewenste gevallen)

PS6: CAD-bibliotheek gemaakt en opgeslagen met de CAD-taal (bestandsnaam), niet die van een ERP, en met goede submappen.

Over het algemeen zijn er 2 basisstructuren die naast elkaar bestaan, een map met de generieke elementen (met een goede naam, generieke beschrijving...),

en een met de niet-generieke cad "benoemde artikelen", geassocieerd met een fabrikant (voorbeeld bestandsnaam: Frabicant - Reference)

Kies altijd een fabrikant (voor opslag, naamgeving), in plaats van een wederverkoper!

PS7: een referentie op zichzelf betekent absoluut niets, eerst zeggen we van wie we het onderdeel nemen, dan de referentie.

PS8: dan komt het beheer van unieke identificaties voor een bibliotheek, en de berekening van nomenclaturen...

2 likes

Hello@Olivier42

Ik begrijp niet waarom je dat zegt, als je het zou kunnen uitleggen, ben ik geïnteresseerd.

(Voorbeeld slechte spanning : coaxiaal / samenvallend / coaxiaal (de beroemde dubbel-coaxiale...)

Persoonlijk doe ik coaxiaal coaxiaal

Misschien begrijp ik niet waar de pb is, omdat ik geen probleem heb.

Aan de andere kant kan ik je voorbeelden geven van beperkingen die zeker een puinhoop zullen maken van complexe assemblages :-)

Ik zou u nog een vraag willen stellen over hoe u een positioneringsreferentie kunt hebben tussen verschillende onderdelen in een ASM.

Pluche

1 like

Zozo,

Natuurlijk kunnen we een hele reeks voorbeelden geven van ingewikkelde beperkingen die moeilijk te begrijpen zijn, zoals we ook veel "bugzone" kunnen geven in solidworks (wat het geval was aan het begin van het onderwerp, maar ik wilde daar niet tussenbeide komen)

hoe meer onderdelen je toevoegt, en hoe meer je mengt met de configuraties in de ASM (voor de positie, of andere), hoe meer je merkt dat de "constraint solver" uit elkaar valt vanwege de over-constraint...

Ik heb een recent voorbeeld, waarbij ik een eenvoudig chassis in een ASM wilde insluiten, het op de eerste plaats wilde zetten en de oorsprong correct wilde bevestigen (voorvlak, bovenvlak, enz...)

En hier is de boom (ik heb gekeken naar hoe hij "dubbel coaxiaal" werd gemaakt en andere geneugten) en toch zijn er geen beperkingen meer met niveau 1, noch symmetrie of vlak-midden, niets anders dan "dubbel-coaxiaal" (zie screenshot)

Als gevolg hiervan is het onmogelijk om de groep onderdelen te "draaien" om deze correct opnieuw uit te lijnen, deze ASM is een zak knopen met slechts ongeveer tien onderdelen...

een meer sprekend voorbeeld om een onderdeel aan de oorsprong van een ASM te plaatsen, zonder door "fix" te gaan, zullen we

plan-to-face op plan-face,

top-op-top-vlak

Recht vliegtuig op recht vliegtuig

Dus het is niet "goed", het is beter om te zetten :

Frontplan op face-plan

top-op-top-vlak

Oorsprong op het rechtervlak

Of we kunnen ook (maar dit is een ander niveau van anticipatie): 

top-op-top-vlak

Oorsprong op plan-face

Oorsprong op het rechtervlak

Rechte vlak parallellen op recht vlak

Op die manier kun je, als je tijdens het ontwerpproces het stuk wilt draaien, dat gemakkelijk.

 

De A+B+C-oefening is veelzeggend, maar niet gemakkelijk om zo uit te leggen, omdat het een winst mogelijk maakt bij het wijzigen, herpositioneren, transformeren-toevoegen van sub-asm of ontbinden ervan.


capture.png
2 likes

ha!

OK @Olivier  ik begreep wat je bedoelde met je voorbeeld, heel interessant.

(oorsprong op plan-face

Oorsprong op het rechtervlak

evenwijdig aan recht plan)

 

1 like

@Olivier42: "niveau van anticipatie"
Ik heb gemerkt dat dit de sleutel tot het probleem is en het moeilijkste om over te brengen. We worden geconfronteerd met een kortetermijnredenering voor dit soort operaties die ons doet kiezen voor de eenvoudigste. Ik slaagde erin een schroef te krijgen, een as die correct werd beperkt (concentrisch, uitgelijnd, parallel), waarbij het begrip isostatisme gelukkig bekend was.
Ik ga meer problemen krijgen met je
"Schot boven-boven-plan
Oorsprong op plan-face
Oorsprong op het rechtervlak
Recht vlak evenwijdig aan recht vlak"

We kunnen zeggen dat we geluk hebben om met SW te werken, dat in het slechtste geval, wanneer je het eerste deel in een asm laat vallen, het standaard op een "intelligente" manier repareert, met Inventor blijft het onderdeel waar je het laat gaan in de positie waar het is (d.w.z. echt op elke manier).

 

Het is fijn dat er nog "een paar mensen" zijn die niet al te slecht werken, of die proberen...

Wat pijn doet aan mijn hart is wanneer ik bestanden zie (op mijn werk, of in de forums) waar mensen de SW display filters volledig tegen de stroom in gebruiken ... Toch maakt het deel uit van zijn basisfilosofie...

Herinnering: alles wat constructie is, is verborgen, d.w.z. alles wat klein is (as, punt, plan, schets, schets zelfs in een PRT-Const-Soudé!)

en dan heb je de juiste displayfilterinstellingen nodig, natuurlijk in de PRT, dan in de ASM, dan in de DRW...

dit stelt je in staat om de hoofdassen, of grote vlakken, in niveau 1 filter te houden, en om andere prachtige, snelle, praktische en nuttige dingen in CAD te doen!!

Vraag: Waarom elke keer een stippellijn van een deuropening op een plattegrond hertekenen? Wanneer u het in "1 klik" kunt doen???

 

Toch leren we anticiperen door "lui" te zijn en zo min mogelijk te willen doen...

Het bovenste vlak als grondvlak, het is erg handig voor machines, het stelt je in staat om onmiddellijk een hoogte te weten, om alle machines te plaatsen die beperkt zijn door hun "basisplannen",

Het is ook erg belangrijk om de basisplannen te gebruiken in plaats van de geometrie, zodat we in geval van wijziging niets breken, geen beperking die springt...

een ander voorbeeld: in de bouwfase, trial and error, met een multi-level ASM, enkele honderden bestanden... enkele honderden beperkingen.

Ik moet de ASM herstructureren, herschikken, sub-ASM's maken, sommige ervan afbreken...

Met de verkeerde methode heeft de gebruiker in het begin 500 beperkingen ingesteld en zal hij (bijvoorbeeld) 200 beperkingen opnieuw moeten uitvoeren om het eindresultaat te krijgen...

met de juiste methode (beperking A+B+C...) heeft de gebruiker in het begin 500 beperkingen ingesteld, en hoeft hij er nog maar 30 te doen om het eindresultaat te krijgen!

2 likes

PS9: je kunt een gekarteld uiterlijk plaatsen "zonder door Realview te gaan" (omdat het de prestaties in grote assemblages minimaliseert), dwz op de ouderwetse manier, het menu is een beetje van locatie veranderd, maar het is mogelijk!

PS10: geen tools van derden nodig! heel vaak bestaan de functies al in Solidworks en zijn ze voldoende voor de gewenste behoefte: stuklijst, laagbeheer, eigenschappentabblad, zwaartepunt, taakplanner, enz...

in SW kun je nog steeds op welke manier dan ook een onderdeel in een ASM plaatsen.

voor degenen die mijn oude "verharde" onderwerp willen lezen (het maakt het onder andere mogelijk om mensen te laten zien/uitleggen dat EPDM op andere manieren kan worden geïnstalleerd, niet zoals degene "dat we lukraak worden verkocht", het is door te graven in de instellingen en mogelijkheden van EPDM dat we ons realiseren wat we doen Amerikaanse programmeurs (ook al verschillen sommige termen soms van Solidworks, vanwege de "computerwetenschapper" -visie) die het mogelijk maakt om "een deel (alleen) van de SolidWorks-functies te ontgrendelen, het is altijd beter dan beperkt te zijn tot 98% in het gebruik van CAD-software.